Rachael bakım alanında kendine bir yer buldu: 'Artık kendi başıma devam edebilirim

Rachael Pound uzun yıllar endişe içinde yaşadı ve CV’sinde dokuz yıllık bir boşluk vardı. Şimdi Pieter van Foreest’in Stefanna huzurevinde bakım asistanı olarak çalışıyor ve bir eğitim kursuna katılıyor. Gelecek için büyük hayalleri var. “Sonunda hemşire olmak istiyorum, umarım bu konumda olurum.”

Rachael neredeyse on yıl boyunca iki çocuğuna tam zamanlı olarak bakmış. Oğlunun ağır bir otizmi var ve onunla iletişim kurmak çok zor. Kızı özel eğitim görüyor ve bekar bir anne olan Rachael, çoğunlukla ikisi için doğru okulları ve bakımı koordine etmekle meşguldü. “Son derece zor bir işti ve bakım günde 24 saat devam ediyordu. Ayrıca tacizci eski eşimle de sorunlarım vardı ve katta çok fazla danışmanlık hizmeti veriliyordu. Çalışmak için zamanım ve alanım yoktu.”

Kendimi keşfetmek için alan
2024 yılının başlarında Racheal Lahey’den memleketi Delft’e geri taşındı. “Oğlum için iyi bir çocuk bakımı buldum ve sonunda kim olduğumu keşfetmek için yeniden alanım oldu.” Rachael Delft’e taşındığında Werkse ile temasa geçti! Hemen heveslendi: “Her türlü şeyi yapmak istiyordum ama danışmanım Marissa beni gerçekten frenledi. Ona göre sessiz sedasız başlamalıydım. Bunu da Neighbourhood House de Wending’de gönüllü çalışarak yaptım.”

Zorghub aracılığıyla bakım alanında çalışmak
Aynı zamanda Werkse! ile birlikte ilgi alanlarının neler olduğunu araştırdı. “Çok garip ama yıllarca başka insanlarla bu kadar yoğun bir şekilde çalıştığınızda, kendinizin kim olduğunu gerçekten hatırlamıyorsunuz.” Kısa süre sonra bakımın tutkusu olduğunu keşfetti. “Bakım alanında çalışmak isteyen ama nasıl çalışacağını bilmeyen insanlar için bir kuruluş olan Care Hub’a başvurdum. CV’mde dokuz yıllık bir boşluk varken kendi başıma bir yere başvurmaya gerçekten cesaretim yoktu. Şimdi Bakım Merkezi’nde çalışıyorum ve Pieter Foreest’e bağlıyım. Şimdiye kadar orada kendimi kanıtlayabildim ve benden ne alabileceklerini biliyorlar, ancak Zorghub’un desteği olmadan beni işe alacaklarından şüpheliyim.”

Bakımdan daha fazlası
İşiyle ilgili en çok keyif aldığı şey insanlarla kurduğu iletişim. “Artık huzurevi sakinleriyle iyi bir ilişki kurmaya başladım. Her gün birbirimizden bir şeyler öğreniyoruz.” O da bakımevinin vizyonuna katılıyor. “Bakıcıların sadece temel ihtiyaçları yerine getirmekle kalmayıp aynı zamanda sakinlerle bir fincan kahve içmek ve onlarla sohbet etmek için de zamanları olması için bir değişim yapıyorlar. Bu şekilde gerçekten insanların yanında olabiliyorsunuz ve bence bu güzel bir konsept. Buna katılmak isterim.”

Anne, günün nasıl geçti?
Rachael işinin ona neler yaptığını tarif etmekte zorlanıyor. “Yeniden bir yere ait olmak, dünyanın bir parçası olmak ve çocuklarımın yetiştirilmesinden başka bir şey hakkında konuşabilmek bana çok iyi geliyor. Oğlumun kreşe gitmesi de çok iyi geliyor. Sonunda artık bir yabancı değil ve otizmli diğer tüm çocukların arasında kendini normal hissediyor. Ona asla veremeyeceğim piktogramlarla özel iletişim dersleri alıyor ve her gün onu alan minibüse koşuyor. Kızımla da her şey yolunda gidiyor. Akşam yemeğinde okulda geçirdiği gün hakkında konuşuyoruz ve sonra bana soruyor: ‘Anne, işte günün nasıldı?’ Artık onun için iyi bir örnek de olabiliyorum.”

Daha fazla fırsat
Kendi durumundaki diğer insanlara şunu söylemek istiyor: “Pes etmeyin ve hiçbir şeyin sizi durdurmasına izin vermeyin. Çok ileri gidebilirsiniz. Werkse!’de pek çok şey pazarlığa açık ve hiç düşünmediğiniz olasılıklar var. Örneğin, artık çok esnek çalışma saatlerim var, böylece çocuklarımı okula götürebiliyor ve zamanında alabiliyorum. Bazen işe geri dönmeyi kendi başınıza başaramıyorsunuz. Tamamen sıkışmıştım ve Werkse’ye gerçekten ihtiyacım vardı! Şimdi bunu kendim yapmaya devam edebiliyorum ve benzer durumda olan herkese bunu diliyorum.”