Vrolijke beveiliger verwelkomt iedereen bij WijWest Dichtbij

Met een grote glimlach staat beveiliger Shurette Oleana in WijWest Dichtbij, in winkelcentrum de Hoven. Een man met lange dreads en een radio waaruit Bob Marley klinkt, komt even binnen om hem een box te geven. Een vrouw zwaait naar hem, terwijl ze langs de ingang loopt. “Shurette is een sfeermaker van WijWest Dichtbij”, zeggen zijn collega’s. “Als je iets wil weten, vraag het hem, hij kent iedereen.”

De beveiliger, die ondertussen zijn hand opsteekt naar een vuilnisman die in het winkelcentrum langsloopt, is een jaar geleden via Werkse! meteen tijdens de opening van WijWest Dichtbij met zijn baan begonnen. Bij WijWest Dichtbij kan iedere inwoner binnenlopen om zijn hulpvraag te stellen. Zeventien organisaties werken hier samen.

Shurette vindt het werk fantastisch. Hij deelt flyers uit, brengt bezoekers naar de juiste personen voor hulp en zorgt natuurlijk dat het veilig is. “We hebben het hier echt vanaf niets opgebouwd. Heel langzaam zie je dat mensen vertrouwen krijgen, naar binnen durven stappen en hulp vragen. We proberen zo laagdrempelig mogelijk te zijn. Iedereen mag binnenkomen. Er zij geen valse beloftes en mensen worden niet van het kastje naar de muur gestuurd. We geven geen garantie dat we problemen oplossen, maar wel de garantie dat we luisteren en meedenken. Dat is al heel veel waard.”

Mensen motiveren om vragen te stellen
De beveiliger snapt waar mensen mee rondlopen.“Ik was vroeger geen makkelijke jongen. Ik groeide op in de Schilderswijk in Den Haag en was altijd buiten. Veel mensen uit die tijd zijn hier in de buurt terecht gekomen, toen de huizen in de Schilderswijk werden gesloopt. Ik woonde zelf een tijd in de flat boven de Hoven, dus ik ben wel een bekend gezicht in de buurt. Dat is ook fijn voor jongeren. Zij beginnen WijWest Dichtbij langzaam aan te vinden. Het kost tijd voordat zij echt een vraag durven stellen. Dat begrijp ik. Je gaat niet zomaar hulp vragen bij een instantie, dat doe je niet, je wilt geen loser zijn, maar je loopt ondertussen wel tegen de lamp. Als ze mij hier zien als beveiliger zijn ze verbaasd en vragen ze: “Hey Shurette, hoe heb jij dat geflikt? Maar als ik het kan, kunnen zij het ook. Dat ik hier sta voelt als motivatie voor mensen die de eerste stap nog moeten zetten.”

Mensen blijven binnenkomen om boxen uit te delen en handen te schudden met Shurette. “Hey!” roept Shurette naar een vrouw die langsloopt, “Loop me niet zomaar voorbij!”. Lachend komt ze binnen en geeft ook een box. “Dit is mijn vroegere begeleider van Werkse!”, vertelt Shurette. “Ik roep iedereen naar binnen. Kom langs, al is het maar voor een praatje en wie weet kunnen we je nog ergens mee helpen.”